Ν. 3198/1955 Περι καταγγελίας σύμβασης εργασίας

Άρθρο 6 - (Προθεσμίες για την διεκδίκηση αξιώσεων του μισθωτού από άκυρη καταγγελία ή μη καταβολής της αποζημίωσης του Ν. 2112/1920)

1. Πάσα αξίωσις μισθωτού πηγάζουσα εξ ακύρου καταγγελίας της σχέσεως εργασίας
τυγχάνει απαράδεκτος, εφ' όσον η σχετική αγωγή δεν εκοινοποιήθη εντός τριμήνου
ανατρεπτικής προθεσμίας από της λύσεως της σχέσεως εργασίας. Η διάταξις της παρούσης
εφαρμόζεται μόνον επί καταγγελίας σχέσεων εξηρτημένης εργασίας.
[Το τελευταίο εδάφιον προστέθηκε με το άρθρου 19 του Ν. 435/1976 (ΦΕΚ Α΄ 251)]
2. Πάσα αξίωσις μισθωτού περί καταβολής ή συμπληρώσεως της κατά τον Ν. 2112, ως
ετροποποιήθη μεταγενεστέρως, ή το Β.Δ. της 16/18 Ιουλίου 1920 αποζημιώσεως, τυγχάνει
απαράδεκτος, εφ' όσον η σχετική αγωγή δεν εκοινοποιήθη εντός εξαμήνου αφ’ ης κατέστη
απαιτητή. Προκειμένου περί απαιτήσεων υφισταμένων κατά την έναρξιν της ισχύος του
παρόντος η κατ' ανωτέρω προθεσμία άρχεται από της δημοσιεύσεως του παρόντος.
3. Η εκ μέρους του μισθωτού απόληψις της υπό του εργοδότου καταβαλλομένης εις αυτόν
αποζημιώσεως, έστω και ανεπιφυλάκτως γενομένη, δεν αποτελεί παραίτησιν αυτού της τυχόν
περί μείζονος αποζημιώσεως αξιώσεώς του.